Gewoon vergeten!

Er gaan in je hoofd luikjes open als je de tijd en ruimte neemt om stil te staan bij je werk.

Ooit ervaarde ik dat zelf.
Na een slechte tijd in de baan die ik had, zat ik thuis. Overwerkt, overspannen, geef het een naam. Het ging even niet meer.

Ik had een goede werkgever die me naar een loopbaancoach stuurde. ‘Ga jij maar eens uitzoeken hoe je verder wilt’.

En daar, bij die loopbaancoach kreeg ik allerlei huiswerk. Leuke opdrachten, dingen die ik moest opschrijven, waardoor er gaandeweg luikjes opengingen. Naar dingen die ik vergeten was over mezelf.

Ik was totaal vergeten dat ik 15 jaar eerder had bedacht dat ik wel in de muziekwereld wilde werken.
En dat verlangen drong zich nu ineens op. Gewoon, doordat ik die opdrachten maakte, en er met mijn loopbaancoach over sprak.
Ik stond stil bij ‘werk’.
Opeens kwam de muziek weer omhoog. Dát was wat ik wou.

En toen ging het snel. Een paar netwerkgesprekken en hup, voor ik het wist had ik een proefopdracht en was ik zzp-er in de muziek. Ik vond het doodeng maar het voelde tegelijkertijd ook helemaal passend.
Vervolgens was ik ruim 10 jaar enorm gelukkig en succesvol in mijn Muziekwerk.

Hier dacht ik aan toen ik - nu zelf loopbaancoach – iemand tegenover me had die zich ineens herinnerde wat ze een tijd geleden had bedacht.
En ook weer was vergeten. Namelijk dat ze het ontzettend leuk vindt om de interne processen van een organisatie te analyseren en te verbeteren. Dat ze daar zelfs goed in is.

En dat ze zich daarop wil gaan focussen. Hoe ze dat kan doen, is nu onderwerp van ons gesprek.

Je kunt dus gewoon vergeten wat je graag wilt. In de rust en ruimte van een coachtraject komen je wensen gelukkig weer omhoog. Oude en nieuwe.

Heb jij zin om een luikje te openen? Daar help ik graag bij.